Monthly Archives: september 2013

aafVoor Nederlandse columnisten lijkt het symptomatisch: op zeker moment komen ze als ambitieuze jongeling in de kolommen van een krant terecht, en Nederland is er wild van. Tien jaar precies dezelfde columns later, en de voorhoede (lees: Propria Cures) begint het zat te worden. Twintig jaar later volgt de rest van Nederland. Dertig jaar later schrijft Youp nog steeds in NRC.

Continue reading

N.B. Liever hadden wij dit bericht opgenomen in het aanstaande nummer van Propria Cures, maar dat was helaas al naar de drukker toen het bericht van Van Dams overlijden ons bereikte. Johannes van Dam was tussen 2000 en 2001 gastredacteur van Propria Cures.

Jarenlang was hij voornaamste klant en meest gevreesde bullebak van de traiteurs, restaurant en delicatessenzaken van onze hoofdstad: Johannes van Dam. Maar de Amsterdamse horeca weent, de literatuur is haar chef de cuisine kwijt. Wegens aanhoudende ziekte was Van Dam al enige tijd verdwenen als vertrouwd onderdeel van het Amsterdamse straatbeeld, maar nu hij dan werkelijk zijn laatste gehaktbal heeft gegeten kan ook PC niet achterblijven en presenteren wij dit eerbetoon. Bij ons geen loftuitingen op zijn fijne bouw, geen 9- voor zijn andijviestamppot, bij PC hoor je er pas bij als we je hebben afgefakkeld. Laat NdL dat nu onlangs nog gedaan hebben, in een stuk dat wij voor de gelegenheid nog maar eens uit het vet hebben getrokken. Proost, Johannes!

johannes

Continue reading

21-8-2013 lilian janse vlissingen

Vorige week werd Lilian Janse als eerste vrouw ooit kandidaat gemeenteraadslid voor de SGP in Vlissingen.  Het kandidaatschap van Janse betekent een revolutie binnen de sinds jaar een dag door mannen gedomineerde SGP. Deze ‘flessentrekkerrevolutie’ blijkt echter zorgvuldig gepland vanuit de inner circle rond Kees van der Staaij. PC wist de hand te leggen op de geboorteakte van ‘Lilian Janse’ evenals op notulen van partijvergaderingen over haar kandidaatschap en het dagboek van Bas van der Vlies.

Continue reading

Elk mens, hoe slecht ook, doet soms iets goeds. Zo ging ik onlangs naar Artis met een eenzame oudere. Natuurlijk erg leuk voor de eenzame oudere, maar ook prettig voor mij. Sinds de zomervakantie begonnen was, was voor drie euro naar de dierentuin gaan namelijk niet meer mogelijk. Ditmaal betaalde de PvdA.

Mijn PvdA-lidmaatschap is een residu uit een duister verleden bij G500, die club voor nette jongeren. Uit luiheid, en een beetje uit mededogen, heb ik het lidmaatschap aangehouden. Zo kwam het dat ik een mail kreeg met het verzoek een eenzame oudere rond te rijden in deze wonderlijke tuin vol dieren. Dit alles -aldus de mail – ‘om aandacht te vragen voor eenzaamheid onder ouderen’.

Continue reading

Archief