De Ramblas
Lekker mainstream hoor, een aanslag plegen op de Damrak van Spanje. Die Younes Abouyaacoub heeft zeker even op Tripadvisor gekeken voor inspiratie. Dan denk ik: waarom ga je niet naar een plek die nog onbedorven is door het massaterrorisme? Sant Andreu bijvoorbeeld, op ongeveer zes kilometer van het centrum. Echte locals, echt eten, gewoon genieten.
Gas
Ja, ik heb het ook gehoord van die jongens in Cabrils met hun 120 gasflessen. Wat een kneuzen. En what a waste of fossil fuels! Ga toch op z’n minst voor biogas. En dan ook nog een aanslag op de Sagrada Familia beramen. Nou nou, tut tut, heb je daar lang over na moeten denken? What’s next? De Eiffeltoren? Het Colosseum? Er is een heleboel mis met de jihad, maar het grootste probleem is toch wel een schrijnend gebrek aan originaliteit en het vermogen om out of the box te kunnen denken. Je kunt veel van de joden zeggen, maar ze bezetten wel gewoon upcoming urban areas zoals de Gazastrook. Nu nog betaalbaar, maar over tien jaar kun je er geen studio meer vinden.
Food
Ik begin de dag graag met Peanut butter protein bombs. In de bohemienwijk Gràcia kom ik goed aan mijn trekken. Laatst heb ik echt een ravage aangericht op het terras van café Miró. Ik had net zo’n bom met chiazaad en raw cocao nibs eromheen besteld toen de wind de boel op mijn witte Paul Smith-djellaba blies. Daar ontploft deze broeder nou echt van.