Zwarte Piet moet oprotten. Afschminken, murw slaan en met handen en voeten vastgebonden in een rivier flikkeren. Dat heeft verder niks met zijn kleurtje te maken, maar met de schadelijke invloed van die blije mongool op de jeugd.
Wat kan immers een vrolijk op en neer springende volwassen analfabeet die qua gedrag het midden houdt tussen een kind met het syndroom van down en een doorgesnoven voetbalhooligan, bijdragen aan de ontwikkeling van de jeugd van wie onze natie in de toekomst afhankelijk gaat worden, u weet wel, als u en ik met nog twee anderen in één rolstoel liggen weg te rotten in een bejaardenopvangkamp. De generatie kinderen die nu opgroeit, moet er voor zorgen dat de hele tyfusbende die wij en onze voorvaderen van dit land en deze planeet hebben gemaakt, met haar ozonstijging, broeikasgolven en zeespiegelgaten, dat die tyfusbende een beetje binnen de perken wordt gehouden zodat de kinderen van die kinderen misschien ook nog een plekje hebben om hun armzalige leventjes te slijten zoals wij dat proberen te doen. Laten we in godsnaam de waardevolle tijd waarin die tere kinderhersentjes nog een beetje kneedbaar zijn, ook zonder dat je het fontanelletje doordrukt, gebruiken om die kids zinnigere dingen bij te brengen dan op te kijken naar een vent in een maillot die op een voetstuk wordt geplaatst omdat hij een radslag kan maken en pepernoten uitdeelt.
Pepernoten nota bene, de lulligste van alle bakkerijartikelen. Elke dag staan in het hele land bakkers om 11 uur ’s avonds op om de meest exquise banketspecialiteiten te bereiden, het ministerie van Onderwijs pompt jaarlijks miljoenen euro’s in ROC-opleidingen Brood & Banket, waar jongeren de fijne kneepjes van het patisserie-gebeuren onder de knie krijgen. Als dank leren wij onze kinderen dat niet linksdragend speltbrood, pistachemacarons of zuurdesemeclairs maar kruidnoten de specialiteit zijn waarvoor die bakkers zich dag in dag uit de reuma in hun handjes kneden. Lullige bolletjes deeg, op smaak gebracht met kruiden uit een potje dat voor minder dan een euro bij de supermarkt te koop is.
Wat kan een Zwarte Piet die geen andere problemen kent dan de door scriptschrijvers met chronische levensmoeheid voorgekauwde fantasieverhalen die kinderen in deze donkere dagen via de televisie door hun strot geduwd krijgen, bijdragen aan het slagen van onze participatiesamenleving? Over die televisie gesproken: het lijkt wel alsof televisiemakers voor kinderen tegenwoordig hun best doen om de programma’s zo dom mogelijk te maken, alsof er een geheim genootschap bestaat dat tot doel heeft kinderen geestesdood te krijgen. Voor de televisie geldt derhalve hetzelfde als voor Zwarte Piet: knuppel erover en in een diepe sloot.
Die Piet heeft verdomme elk jaar elf maanden de tijd om zich te verdiepen in de klassieke filosofie, de Russische bibliotheek of de snaartheorie, zodat hij in de liedjes die hij zingt als hij zo tegen half november eens komt kijken hoe de rokende puinhopen er hier bij liggen, een keer niet in die eeuwige dooddoeners over maneschijn en paardenvoetjes hoeft te vervallen. Leg in plaats daarvan – desnoods op een vrolijk wijsje – eens uit hoe het nou eigenlijk precies zit met die grot-metafoor van Plato of het Higgs-boson. Daar zouden een hele hoop volwassenen ook nog best een paar vruchten van kunnen plukken, als ze de appeltjes van oranje maar laten hangen.
Nu lijkt het misschien alsof alleen Piet (en pepernoten en de televisie) vertegenwoordiger is van het kwaad, maar die ouwe bok met z’n sik is geen haar beter. Die komt met zijn boot elk jaar voor een maand of zes aan emissierechten verstoken, alsof het niks kost. ‘Ja, maar hij brengt
toch cadeaus mee?’ zegt de Hollander dan. Daar ben je lekker mee. Nog zo’n wanvoorbeeld voor die arme, arme kinderen. Vanaf het moment dat ze enigszins verstand beginnen te ontwikkelen, de kwijldraden hangen dan nog uit de mond en een beetje zindelijkheid is ook nog teveel gevraagd, komt die bijgoochem met zijn staf de kinderen gratis zooi opdringen, zonder dat zo’n dreumes daar ook maar één keer zijn smerige limonadehandjes voor uit de mouwen heeft hoeven steken. En dan raar opkijken als de helft van de beroepsbevolking binnenkort in de bijstand zit. Bovendien winkelt de Goedheiligman bij Bol.com, waarmee hij in zijn eentje verantwoordelijk gehouden kan worden voor het omvallen van minstens 15 boekwinkels, 284 platenzaken en die ene leuke speelgoedwinkel van dat oudere echtpaar in de dorpsstraat waar de koffie altijd klaar stond maar waar opeens de ramen van waren dichtgeplakt terwijl het er toch altijd zo gezellig was. Dat heeft Sinterklaas gedaan ja.
Er zijn mensen die aan Zwarte Piet hechten omdat hij ’traditie’ zou zijn. Tegen die mensen zou ik willen zeggen: het is uw schuld niet, u bent ook het slachtoffer van Zwarte Piet geweest toen u klein was, daarom bent u zo dom. Ik zou willen zeggen: vroeger was het traditie om je reet af te vegen met je handen. Vroeger was het traditie om bij een griepje twee liter van je eigen bloed in het doucheputje te laten lopen. Het is zelfs nu nog traditie dat we op de verjaardag van een papperig ventje met zijn allen in oranje kleding de straat op gaan om tegen het middaguur de tompoucen en oranjebitter over het kleedje met takkenzooi van zolder heen te kotsen. Ik sprak laatst een Oempa Loempa die zichzelf elke dag in zijn armen snijdt bij de gedachte aan Koninginnedag. Het is trouwens ook nog steeds traditie om met z’n allen zo eens in de anderhalf jaar naar een schooltje te gaan, waar dan voor de gelegenheid een bordje met ‘Stembureau’ in de grond gehamerd is. Dan mag iedereen van boven de achttien jaar daar op een briefje schrijven waar het toch in hemelsnaam naartoe moet met dit land, dat briefje gaat in een kliko met een gleuf en vervolgens slaan we elkaar op de schouders omdat we toch maar mooi zelf hebben gekozen welke gluiperd ons de komende tijd weer gaat lopen naaien waar we bijstaan.
Om even terug te komen op waar ik was begonnen: Zwarte Piet dus. Met een steen om zijn nek in diep water. Dan houden u, ik en de kinderen tijd over om weer eens een fatsoenlijk boek te lezen.