Voor wie er nog aan twijfelde: ook vrouwen zijn in staat tot verkrachting. Geef ze een toetsenbord, vraag ze om over seks te schrijven en het is alsof je Ted Bundy, Jack the Ripper en Marc Overmars samen een gangbang laat organiseren. Geen pik zou je een meer uitgewoond gevoel kunnen geven dan het legio vrouwen dat momenteel op een vlotte manier over neuken probeert te schrijven.
Daarbij gebruiken ze dus gewoon woorden als ‘neuken’. Ja, heel direct misschien, maar volgens deze vrouwen is het echt tijd dat het taboe op seks – en vooral vrouwen die seks hebben! – nu eens wordt doorbroken. In de praktijk komt dit erop neer dat ik het afgelopen jaar in 28 columns uitgelegd heb gekregen hoe mijn clitoris eruitziet. Die (iedere sekscolumnist zou hier ‘zij’ schrijven en opmerken dat clitoris immers een vrouwelijk woord is) ziet eruit ‘als een soort zwaantje’, aldus sekscolumnist van de Volkskrant Joy Delima. Geen verkleinwoord had de buitensporige tuttigheid van dit genre beter kunnen typeren.
Die tuttigheid is een veel groter probleem dan de orgasmekloof. Behalve Joy Delima hebben ook Linda Duits, Marith Iedema, Linda de Munck, Marie Lotte Hagen, Nydia van Voorthuizen, Daan Borrel, Dorien van Linge, Milou Deelen en Nina de la Parra zich op het onderwerp gestort. Joy Delima wil ‘seks niet langer als een geheim behandelen’. Linda De Munck omschrijft zichzelf als ‘feminist en taboe-doorbreker’. Marie Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen spreken van ‘een taboe op het ownen van je seksualiteit’. Linda Duits wil een einde maken aan ‘het taboe op seks en op het praten over seks’. En volgens Milou Deelen is als vrouw praten over seks ‘nog erg taboe’.
Hoe willen ze dat zogenaamde taboe dan doorbreken? Met columns die zo saai en voorspelbaar zijn als een vijftienjarige jongen die een meisje in het fietsenhok vingert. Met proza dat even krampachtig is als vaginisme en even ranzig als chlamydia. In dit jargon heet geil worden ‘van je stoel glibberen’. Borsten zijn ‘boobs’ of, erger, ‘boobies’. Mannelijke orgasmes heten ‘zaadpompsessies’, en een vrouwelijk orgasme is ‘een soort vulva-nies’ (‘je voelt ’m opkomen en je hoeft het enkel toe te laten’). Ik ben even royaal met de aanhalingstekens, want ik heb niks met dit alles te maken.
Bleef het maar bij een paar onsmakelijke neologismen. Maar nee, die woorden staan in complete, nog veel afschuwelijkere zinnen. Joy Delima vindt dat mensen voor ze met elkaar naar bed gaan de vraag moeten stellen: ‘In wat voor seks heb je zin vandaag?’ Immers: ‘Als ik iemand uitnodig om voor het eerst bij mij te komen eten, dan vraag ik toch ook altijd wat iemand graag eet.’ Ieder normaal mens zou gewoon z’n best doen en de ander proberen te verrassen. Ook Marie Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen houden niet van verrassingen. In het voorwoord van hun erotische verhalenbundel Damn Horny (‘Voor je begint met masturberen, eerst nog even dit…’) geven ze alles alvast weg. ‘Verwacht dikke konten, strap-ons en packers, geile dominante vrouwen en non-binaire personen die weten wat ze willen, klungelseks, communicatie in bed, spank sessies en nog veel meer.’ Hoeveel mensen zouden al eens met iemand mee naar huis zijn gegaan omdat diegene ze ‘communicatie in bed’ en ‘non-binaire personen die weten wat ze willen’ beloofde? En hoeveel zouden daarop zitten te wachten? ‘Al die burnt-out, overworked, overachieving girls moeten klaarkomen. God heeft de clitoris geschapen FOR A REASON. Dus, schreeuw samen met mij onze mantra: MAKE WOMEN COME. HEAL THE WORLD,’ aldus Nina de la Parra in haar debuut. ‘HEAL THE WORLD’? Heal je capslockknop, gek!
Als al deze vrouwen echt geïnteresseerd waren in taboes doorbreken hadden ze wel een biologieboek voor de onderbouw geschreven. Daar valt natuurlijk niet genoeg eer aan te behalen. Dus publiceren ze betuttelende manifesten bij Das Mag of Pluim, en columns bij De Correspondent of Volkskrant Magazine die alleen worden gelezen door hun vrienden en andere bezoekers van Milkshake. Kortom, door iedereen die alles wat zij opschrijven ook zelf wel had kunnen bedenken.
Het zijn godbetert net mannen: allemaal precies hetzelfde. Als ik nog één keer hoor dat ik moet kunnen lachen tijdens seks, dat wij vrouwen natuurlijk best in staat zijn zelf de deur open te doen, dat poepen tijdens een date echt heel normaal is, dat ik met een spiegeltje naar mijn kut (wederom helemaal geen woord om je voor te schamen natuurlijk) moet kijken, dat het aan mij is om te bepalen of ik mijn oksels wel of niet scheer of dat seks veel méér is dan alleen penetratie, vraag ik een vrouwenbesnijdenis aan.
TS