Maandag
Het is weer de drukste week van het jaar. Al dat bidden, al dat geklaag, en niemand die zich nog zorgen maakt om de financiële gezondheid van de Moederkerk. Het paleis staat vol met palmentakken terwijl die krengen uit Kenia moeten worden geïmporteerd. Ze vragen er ieder jaar meer voor, ik stikte bijna in mijn Toscaanse truffels met chocoladegarnering toen ik de rekening zag. 39 cent per stuk! Inclusief btw, dat dan weer wel, dat verrekenen we aan het eind van het jaar weer. Ieder jaar is een jubeljaar bij de fiscus voor ons! Als ik nou tegen die vrouwen in de kwekerij zeg dat ik een week lang driemaal daags voor hen een weesgegroetje doe, zou ik dan korting krijgen?
Dinsdag
Ik ben op bezoek bij de dames van het Onze-Lieve-Vrouwen-Van-Het-Einde- Van-De-Wereld-En-De-Hel-Voor-Hen-Die-Zich-Niet-Onderwerpen-Aan-Het-Gezag-Van-Wim-Eijk-klooster in Nuenen. De nonnen zijn vereerd met mijn komst, moeder-overste Christina stelt haar cel open voor mij. Niet dat ik samen met haar het linnengoed deel, nee; ik onthoud mijzelf van al het lichamelijke genot! In het nachtkastje lag een Satisfyer Pro Penguin Lucht-
druk Vibrator, maar die zal Christina wel in beslag hebben genomen van
een meisje op de kostschool. Ik zette het apparaat aan, het trilde over mijn
lichaam, richting mijn onderbroek, en stelde me voor helse verleidingen. Heilige Theresia, wat een extase!
Woensdag
De mannen van Goldman helpen mij met het beheren van de heilige huisjes. De grondprijzen in Amsterdam gaan door het dak, dus dit is het moment om onze housing stock om te zetten in goud. Het overleg ging goed, alleen Thomas was steeds argwanend. ‘Hoeveel provisie strijken jullie zelf op, hé?’ De driedelige pakken aan de overkant van de tafel begonnen zenuwachtig aan hun neuzen te kriebelen. ‘Mijn thesaurier is niet goed op de hoogte van christelijke gastvrijheid, vergeef me.’ Hiermee redde ik deze miljoenentransactie. ‘Zonder die Joden gaat het niet!’ schreeuwde ik tegen Thomas toen ik de woekeraars uit het paleis had geleid. ‘We mogen blij zijn dat er in de VS nog wat over waren, deze lui kunnen alles in geld veranderen; ze zijn er voor geboren!’
Donderdag
Mijn jaarlijkse bezoek aan Bart viel me zwaar. Jarenlang had ik rondgevraagd bij de Dominicanen of daar een pitbull was die Zijn Woord wilde verdedigen en het werk voor Hem wilde doen, maar na de inquisitie zijn de honden van de Heer lui geworden. En toen kwam hij tot mij, het eenzame schaap dat dankzij mijn geestelijke begeleiding een stuk gereedschap in Gods handen is geworden. In zijn cel knielde ik nederig voor hem en waste zijn voeten. ‘Eminentie, Els Borst is dood, maar heb ik wel het juiste gedaan?’ Ik verwijderde met de washand de schimmel tussen zijn kleine en tweede teen. ‘Je hebt haar die op Zijn troon ging zitten Zijn woede laten voelen. Ja, de Heer is trots op je. Dankzij jou is het volbracht.’
Vrijdag
Die mis duurde ellenlang, het was echt een lijdensweg. Geen gebed en preken meer in het Latijn, geen eerbied voor mijn ambt, alles waar deze Kerk eeuwenlang voor stond is in de jaren 60 uit het raam gevlogen. Die verschrikkelijke hippies ook, met die antichrist uit Buenos Aires aan het roer. Gelukkig kon ik de mis laten opdragen door de plebaan, want het gepeupel dat ik volgens de nieuwe regels aan moet kijken is mijn blik onwaardig. Domine, non sunt digni! Ik dommelde wat, maar schrok wakker toen ik het geluid van munten in de collectemandjes hoorde. Wie zijn de gierigaards die denken dat ze hun zielenheil kunnen kopen met koper?Aflaten voor biljetten, papers for papers, zo doen wij al eeuwen zaken en gelukkig kan niemand dit fundament van de Kerk bedreigen.
Zaterdag
Oecumene? Die ketters zijn een kanker dat moet worden uitgeroeid! Eindelijk dacht ik te kunnen genieten van mijn zaterdagse rust, werd ik weer lastig gevallen met theologische hocus pocus. Ik kreeg post van de scriba van die protestantse inteeltbende; of we niet volgend jaar een gezamenlijk paasviering konden houden, om zo de kerken wat voller te krijgen. Laat ze maar aankloppen bij de As-Soennah-moskee, liever Turks dan paaps was hun motto, toch? Daarnaast ben ik de martelaren van Gorcum nog niet vergeten! Oog om oog, tand om tand, zo sprak de Heer en zo zal het zijn.
Zondag
Opgestaan bij het kraaien van de haan, het is de belangrijkste dag van het jaar, hier leeft het hele bisdom naartoe. Snel een preek geschreven voor de paasmis, maar ik kon mijn aandacht er niet goed bijhouden. Ik droeg mijn rood-witte shirt onder mijn soutane en het leek me beter om vandaag mijn pileolus niet op te zetten, het hoofddeksel ziet er namelijk behoorlijks semitisch uit. Bij het voorbereiden van de dienst zat ik toch al iets te veel in de stemming van de Galgenwaard. ‘En de hogepriesters hebben Hem veroordeeld tot het kruis, daarom: Hamas, Hamas, Joden aan het gas’ galmde door de Sint-Catharinakathedraal. Veel geroezemoes in het schip, maar gelukkig weten katholieken teksten altijd in context te begrijpen, dus problemen hoef ik niet te verwachten. De Bunnikside bleef vandaag leeg, maar gelukkig ging de E-Eredivisie wel door. De Joden namen de digitale punten mee naar 020, gestolen uiteraard, dat is het enige dat dat kruiperige volk doet.
Wim Eijk