Traditiegetrouw laten de leden van de koninklijke familie zich op 27 april uit hun kastelen, jachten en privéjets lokken om met de praalprocessie door een hongerig achterstandsgebied het plaatselijke republikeinse sentiment de kop in te drukken. De AIVD berekent op de minuut nauwkeurig hoe lang de optocht precies moet duren om de multomap met het noodplan voor scenario 1789 weer een jaar lang op te kunnen bergen. Dit jaar reist de dynastie Oranje-Nassau af naar het graafschap Groningen. Voor PC houdt kroonprinses Amalia een exclusief liveblog bij van haar vaders vijftigste verjaardag.
7.00
Lakei doet een eerste poging me te wekken. Ik heb de gordijnen van mijn hemelbed onmiddellijk weer dichtgetrokken en van binnen verzegeld, want ik heb een helse nacht achter de rug. Gisterenavond uren liggen woelen, bijkt er om half twaalf een fucking erwt onder mijn Auping te liggen. Typisch Alexia. Dat Zuid-Amerikaanse guerillagen is bij haar veel te dominant uitgevallen. Twijfel sowieso wel eens aan haar stamboom: echte Oranjes hebben niet zo’n normaal voorhoofd. Als ik eindelijk mijn vader opvolg laat ik per koninklijk decreet een DNA-test uitvoeren.
7.45
Nu toch echt operationeel. De Koninklijke Philips staat erop dat alle hoogheden zo’n Wake-up Light op hun nachtkastje hebben staan, maar het gehoor van een kroonprinses laat zich natuurlijk niet misleiden door al die synthetische vogelgeluiden. In plaats daarvan houdt de lakei een vergulde kooi met een nachtegaal naast mijn bed. Werkt dat niet, dan komt hij terug met een toekan, en anders met de oude adelaar van overgrootvader Bernard. Zo ver is het vanochtend gelukkig niet gekomen.
8.45
Onderweg met het regeringstoestel. Van Milieubeheer moeten we tegenwoordig carpoolen, dus eerst pikken we Constantijn nog even op in Londen. Eigenlijk schaam ik me behoorlijk om nog rond te tuffen in deze twintig jaar oude Fokker. Gelukkig maar dat de order voor een nieuwe 737 al bij Boeing ligt – eindelijk een fatsoenlijk paardenverblijf aan boord! Toch hoor je mij vandaag niet klagen, want alles is beter dan zo’n barrel van een koets. Daar moet ik altijd bij een dikke hofdame op schoot zitten, omdat papa anders bang is dat ik straks de lijn niet voort kan zetten.
10.00
Eindelijk gearriveerd in de negorij waar ze ons dit jaar hebben geboekt. Totaal gedesoriënteerd door die loopings die papa nog even wilde maken met de Fokker, dus ik zou niet weten waar we zijn gedropt. Maakt ook niet uit natuurlijk, want het is toch overal dezelfde oranje hysterie. Die pummels hebben nog steeds geen idee dat papa kleurenblind is, ha ha. De hofarts gaat nu rond met de spuit om iedereen een collageeninjectie te geven, zodat we de hele dag lang blijven glimlachen. Prettig is zo’n prik niet, maar het is nog altijd beter dan de guillotine.
10.30
Daar gaan we dan. De dodenmars, zo noemen we deze marathon binnenshuis altijd. Achter dranghekken, op daken, onder putdeksels: overal komt gepeupel vandaan gekropen. Soms schrik ik wel eens van de armoede waarin mijn toekomstige onderdanen leven. Zelfs hier zouden de mensen toch recht moeten hebben op betaalbare logopedische steun? Ik krijg bijna de neiging om de diamanten uit mijn tiara over de mensenmassa uit te strooien. Heel even maar hoor, want dan besef ik weer het belang van diversiteit. Bovendien doe ik al genoeg voor die stakkers vandaag: van mama moest ik per se een boerenkiel aan van de ZARA. Ik heb heftig geprotesteerd. ‘Heeft de Russische Revolutie je nou helemaal niets geleerd?’ vroeg ze me toen. Ze heeft gelijk: je houdt die trienen alleen onder controle als je ze het gevoel geeft dat ze zelf een prinsesje kunnen zijn. Gelukkig is mijn ondergoed wel gewoon van Dior.
11.45
Wat een uitputtingsslag. Als we niet met de hele familie al wekenlang aan het trainen waren in de tuinen van Villa Eikenhorst had ik het nooit volgehouden. Ik ga maar eens naast Eloïse lopen. Daar kikker ik altijd van op: zo ben ik tenminste ook eens de knapste. Wisten jullie trouwens dat Eloïse geen prinses is maar een gravin? Nu ik dat porem eens goed bekijk vind ik dat eigenlijk nog te hoog gegrepen. Meer dan een barones zit er toch echt niet in. Waarschijnlijk dat ze daarom zo vunzig loopt te sloffen. Zo’n ordinaire burgertrut had ik vroeger nog niet eens aan de patiencetafel geduld, maar tegenwoordig is het hier open huis: capsones wegen zwaarder dan kwartierstaten. Ik zal de rekenkamer nog eens kritisch naar haar zakgeld laten kijken.
13.00
Alexia kwam net plotseling naast me lopen. Ze zei: ‘jij bent een schele trol’. Eerder schijnt ze oma al een vuile moffenhoer en mama een smerig stuk fascistengebroed te hebben genoemd. Haar lijfarts kreeg de Tourette-aanval snel onder controle tijdens de lunch. Ik zal dat mormel nog wel eens leren. Zodra ik op de troon zit ga ik een mooi huwelijkje voor haar arrangeren. Gelukkig hebben wij Oranjes uitstekende banden met Saoedi-Arabië. Daar zijn altijd wel prinsen op zoek naar prinsesjes.
15.00
Verrassing: ze hebben een straat naar me vernoemd. Het zal wel weer een steeg in een Vinexwijk zijn, alsof ik er daar nog niet genoeg van heb. Mama was nog niet uitgeperst of ik had er al 35, net zoals een berg in Zwitserland, een diepzeevis en een maankrater. Kom eens met iets nieuws, denk ik dan. Een exoplaneet lijkt me bijvoorbeeld nog wel eens leuk.
15.30
Finish gehaald. De lookalike van oma wordt afgeschminkt en ik mag weer normale kleren aan. Bovendien geldt het reguliere mediaprotocol weer, dus de camera’s gaan uit en wij kunnen weer doen wat we willen. Ik beveel mijn lijfwacht om met zijn mitrailleur een paar eresalvo’s uit te voeren en laat een kotsende man oppakken wegens majesteitsschennis. Dan komen de bedienden al aan om ons per draagstoel terug naar het vliegtuig te brengen. Uitgeput laat ik me vervoeren. Zodra ik koningin ben, schaf ik mijn vaders verjaardag af.