Maandag
Zin in worstjes. Er ligt nog een pakje in de koelkast uit 2016. Zal ik? Nee, nee, het is pas 2 januari, een beschaafd mens verbreekt zijn goede voornemens pas rond blue monday. Ik heb het mezelf beloofd. Laat ik eens aan vleesvervangers denken. Misschien een vegetarisch schnitzel? Kipstuckjes van de Vegetarische Slager? Paté van Tartex? Hoe verzinnen ze het, het blijft een droge hap soja in je bek. Ja, die worstjes gooi ik weg. Of zal ik ze aan de hond geven? Aan Robert? Nee, die lust alleen maar kip saté.
Dinsdag
De tweeling wilde boterhamworst op hun brood. Dat hebben we vandaag niet! zei ik. Vervolgens lagen ze een half uur te krijsen op de grond. Bruno zei tegen Suzy: mama is een hoer. Had ze toch niet op die zwarte school moeten doen. Ik weet dat het een taboe is, maar soms heb ik er spijt van dat ik kinderen heb gekregen. Robert wil er nog wel drie maken, zei hij laatst toen we samen naar de film waren. Dacht het even niet. Enfin, op de radio hoorde ik vanmiddag dat de VVD fabrikanten wil verbieden om vleesnamen te gebruiken voor vegetarische producten. Lijkt me een uitstekend idee! Krijg ik tenminste niet steeds zo veel zin in echt vlees als ik die surrogaatsalami’s koop.
Woensdag
Vanmorgen de tweeling naar de logopedist gebracht. Je kunt er maar beter vroeg bij zijn, vooral als het in de familie zit. Bruno lijkt het wel goed te doen, maar Suzy wordt op school een beetje geplaagd. Ze heeft vooral moeite met de ‘g’ en ‘sch’. Bij het afscheid van de logopedist heb ik de sjaal voor mijn mond gehouden. Toch merkte hij wel iets. ‘Het is nog niet te laat, he, mevrouw Halsema’ riep hij me na.
Donderdag
De worstjes liggen er nog steeds. Had ik maar een drukke baan, dan dacht ik niet de hele dag aan eten. Ik haat kerstvakantie. Gelukkig hebben we van de logopediepraktijk een magnetische letterdoos meegekregen om te oefenen. Dat houdt me vandaag van de straat. Suzy en Bruno willen niet meedoen, maar toen ik schreeuwde dat mama vroeger dolgraag met de letterdoos had willen spelen, gehoorzaamden ze wel. Als ik kwaad word, dwing ik respect af.
Vrijdag
Weer met de tweeling naar de logopedist geweest. Hij zegt dat ik op verbaal-linguïstisch gebied het verkeerde voorbeeld geef aan mijn kinderen. Raadde me aan de film The Kings Speech te kijken. Bij de videotheek begrepen ze niet wat ik bedoelde. ‘King’s Speed? De dealer zit een paar stegen verderop, mevrouw.’ Nu op Netflix. Wat een kutdag.
Zaterdag
Stond vanmorgen in de rij bij de Vegetarische Slager. ‘Wat mag het wezen, mevrouw Halsema?’ vroeg hij. Ik vroeg om zes schnitzels. Die man wist niet wat ik bedoelde. ‘Zes schnitzels!’ riep ik. ‘Is dat nou zo lastig!’ Kreeg uiteindelijk veertien vegetarische slavinken voor dertig euro. Kwaad weggelopen en uiteindelijk bij de poelier beland. Half uurtje naar de draaiende kippetjes gekeken maar uiteindelijk weggelopen. Ik heb een ijzeren wil, altijd al gehad. Maar toen Robert vanavond nasi goreng aan het maken was had ik het wel even zwaar.
Zondag
’s Nachts wakker geworden met een rommelende maag. Naar de koelkast gelopen en toch een plakje ham gegeten. Heel snel, dus dat telt eigenlijk niet. Niemand heeft het ook gezien. De volgende ochtend ontving ik een appje van Rutger Castricum. Of ik naar zijn nieuwjaarsbarbecue wilde komen. Moet ik zeker mijn eigen lupineshoarma meenemen. Dacht het niet Rutger! Je komt me maar quinoasushi brengen.