Een week in het leven van Jan Dijkgraaf (1962). De hoofdredacteur van Powned over Weesie, wakker schrikken in de auto en zijn liefde voor gehaktstaven: ‘These days are crazy.’
Maandag
Gisternacht weer mooi uitzending Echte Jannen gehad van 00.00 tot 02.00. Nauwelijks van kunnen genieten want werd alweer om 08.00 bij Powned verwacht om de ochtendkranten door te nemen voor dat programmaatje van Weesie. Niet eens mijn wekelijkse beurt bij Thea kunnen halen. Aangekomen op de redactie is Weesie weer in alle staten: ‘Over minder dan vijftien uur gaan we al live, en we hebben nog niks.’ Zo gaat dat de hele dag door: ‘over minder dan twaalf uur gaan we al live en…’. Huilebalk. Alleen met veel koffie was de dag een beetje uit te houden. Niemand zei iets over de uitzending van gister. En toen ik er naar vroeg zei Weesie alleen: ‘Radio, zo bestaat dat medium nog?’ Rutger lachen. ‘s Middags geluncht met 3 kroketten en twee koppen koffie; een lichtpuntje. Daarna alleen nog om een uur of zes een Bifi naar binnen kunnen werken. Om kwart voor twaalf terug gereden naar Eesterga. Moest ongelofelijk schijten. Ook van al die koffie. Hele dag nog niet aan toegekomen. Auto geparkeerd en met de broek al op de knieën naar binnen gerend. Een gezonde stoelgang is cruciaal in de showbizz, zegt Jojanneke altijd. Thea sliep al. Klok: kwart voor drie. These days are crazy.
Dinsdag
Kom ik om 08.00 op de redactie, hebben ze wat nieuws bedacht. Ik moet de koffie voortaan gaan halen tijdens de redactievergadering. Rutger laat me drie keer lopen omdat hij telkens toch een andere wil. ‘Nee doe toch maar een cappuccino’ zegt hij met zo’n pretgrijns. ‘Nee, doe toch maar een Wiener mélange.’ Ik laat me niet kennen en blijf het voor hem halen. Loop hier al de hele dag met een starre paling in de broek, we hopen maar dat Thea vannacht opblijft. ‘s Middags iedereen op pad. Ik blijf alleen achter op de redactie met Weesie en die lul van CQC. Na de uitzending blijven hangen in de hoop nog even met Jojanneke te kunnen praten. Maar Rutger zat er de hele tijd bovenop. En Weesie kan zijn tengels ook niet thuis houden als hij langs haar loopt. Flink wat borrels op maar toch in de auto gestapt. Pas om kwart over drie thuis. Schrijf dit dagboek in de auto om Thea niet wakker te maken.
Woensdag
Schrik wakker in de auto door de buurkinderen die op het autoraam staan te tikken en gekke bekken staan te trekken. Wil ze een schop verkopen maar ze zijn me te snel af. Volgende keer schiet ik ze mijn erf af. Blijkbaar in slaap gevallen in de auto gister.Het is alweer half acht en ik moet over een half uur alweer op de redactie zijn. Besluit gelijk de motor te starten want het is nog wel vijf kwartier rijden. Dan maar geen douche vandaag. Als ik driekwartier te laat de redactievergadering binnen kom lopen word ik gelijk weer weggestuurd om koffie te halen. ‘Nieuw hemd?’ vraagt Rutger grijnzend als ik terug kom. Weesie knijpt zijn neus dicht als ik zijn koffie breng. Ik voel me vies. Mis Thea en de kinderen. Dramatische uitzending. Op weg naar huis gestopt bij de Texaco. Twee frikadellen en een gehaktstaaf naar binnen gewerkt. Neem ook een gehaktstaaf voor Thea mee, als goedmakertje voor mijn afwezigheid. Ze slaapt al. Ik leg de gehaktstaaf maar onder haar kussen. Kan ze hem ’s ochtends nog even opwarmen. Voor het slapen gaan eindelijk douchen, heb geen fut meer om me af te trekken.
Donderdag
Word om 05.30 wakker gebeld of ik wat eerder op de redactie kan komen. Om 07.00 arriveer ik gesloopt in Hilversum. Bleek een geintje van Rut te zijn, of ik even Weesie naar de poedelkapper kan brengen. Ik weiger. ‘Ook de publieke omroep moet de buikriem aanhalen,’ zegt Rutger. ‘We moeten onze mankracht optimaal benutten.’Een ander klusje is snel gevonden: ik mag de redactie schoonmaken. Hij heeft zelfs een schort voor me gekocht. ‘Miss Piggy’ staat erop. Rutger oink-oinkt als ik met mijn emmertje sop de ramen sta te zemen. Weesie lacht hard. Daarna mag ik de presentatieteksten van de uitzending schrijven. Lekker bezig. Begrijp weer waarom ik het doe. Om 20:00 uur worden al mijn teksten geschrapt, meneer de eindredacteur schrijft in een kwartier nieuwe. Weesie begint weer te ijsberen omdat we in drie uur al live gaan en de teksten er nu pas zijn. Wil boos vertrekken, maar de jongens hebben mijn bril verstopt. Geintje. Als ik ver na enen thuiskom slaapt Thea al. Ik kruip lekker tegen haar kont aan, en leg mijn hoofd te rusten. Midden in de ovenschotel die ze op mijn kussen heeft gelegd.
Vrijdag
‘s Ochtends redactievergadering Echte Jannen. Als het koffiemeisje me een cappuccino brengt, zeg ik dat ik liever een Wiener mélange wil. Zo herhaal ik dat nog een keer of twee. Krijg nu zelfs een broekstok als die knul van CQC voorbijloopt. Als ik mezelf even terugtrek op het toilet hoor ik iets breken. Iemand heeft de deurklink eraf gesloopt. Bel in paniek met Bas Paternotte, die na drie kwartier met een koevoet ter plekke is. Ik laat me niet kennen en werk gewoon verder aan de uitzending van vanavond. Bij alles wat ik zeg, praten Rutger en Weesie me na. Ik moet mijn schort weer om. Tegen drieën begint Weesie weer met zijn riedeltje: ‘Over acht uur gaan we al live.’ ‘s Avonds laat kom ik bekaf thuis. Gelukkig mag ik er nog even op. Wie zijn de echte Jannen? Ik ben de echte Jan!
Zaterdag
Uitslapen tot 09.30. Wil vandaag wat tijd met de kleine doorbrengen en heb een uitje naar de Efteling gepland. Om 11:00 uur word ik gebeld, aan de andere kant hoor ik iemand knorren. Dan: gegiechel. Als we in Kaatsheuvel zijn, bellen ze nogmaals. Weesie aan de lijn, of ik voor morgen wat dossiers kan doornemen. Een koerier komt ze langsbrengen, vanavond worden ze weer opgehaald. ‘Maar morgen heb ik uitzending,’ stamel ik. ‘Radiootje spelen doe je maar in je eigen tijd.’ Ik koop voor Bob een ijsje en zet hem in de Villa Volta. In de auto een sms’je van Rutger dat hij op zijn koffie wacht. Een kwartier later wil hij ook een uitsmijter. Klootzak. Als ik me om 21:00 uur door alle dossiers heb geworsteld, moet ik nog beginnen met de voorbereidingen voor morgen. Krijg een berichtje van Weesie dat we toch niks met die dossiers gaan doen. Val aan tafel in slaap met mijn gezicht op het draaiboek voor morgen.
Zondag
Straks uitzending. Ik stop ermee, met dat hoofdredacteurschap. Ga weer dingen die ertoe doen. Kiezen voor de mensen die me lief zijn. Die Rutger mag voortaan zijn eigen koffie halen. Dat ie er maar in stikt. Wie is de echte Jan? Juist ja, ik. Vanavond op de radio maak ik het bekend. Maar onderweg naar de studio eerst nog even een gehaktstaaf eten bij de Texaco.