hamerstein

‘Ik hou van mensen in de modder’, die uitspraak deed Mariëtte Hamer onlangs in haar coverstory in het Volkskrant Magazine. Ik las het en ik dacht: ‘Ja, Mariëtte, jij houdt van mensen in de modder. Je komt zelf immers ook uit de modder, of wilde je soms beweren dat je geen trol bent?’

Mariëtte wil beweren dat ze geen trol is. In datzelfde interview zegt ze namelijk: ‘Ik probeer te zorgen dat ik er goed uit zie.’ Bij mijn weten maakt het trollen niets uit hoe ze er uitzien, dus in dat geval is Mariëtte misschien geen trol, even goede vrienden. ‘Trol’ klinkt ook niet erg aardig voor een vrouw die zo hard werkt; Mariëtte Hamer werkt zich werkelijk het zweet uit haar naad. Haar geheim? Met geintjes kom je ver, ook in de politiek. ‘Humor’, zo vertelt Mariëtte, ‘is een manier om dingen van je af te zetten. Maar ik probeer me in te houden. Als we net iets spannends hebben meegemaakt en we belanden daarna in een haag van journalisten, dan moet ik niet dezelfde geintjes gaan maken als dat wij onder elkaar maken.’

Geinende politici, ze bestaan dus echt. Vooral Donner schijnt erg van Hamers humor gecharmeerd te zijn: ‘Met Piet Hein Donner kun je echt lekker grappen. Die plaag ik graag. Laatst hield hij een heel verhaal. De dag daarop zouden we weer bij elkaar komen, maar kon Piet Hein eigenlijk niet. Dan zeg ik: “Fijn, kunnen we morgen tenminste eindelijk eens opschieten.” Vindt Donner prachtig.’

U en ik vinden dit waarschijnlijk minder prachtig, maar u en ik hebben een beter gevoel voor humor. Politici op hun gebrek aan goede grappen aanvallen, dat is flauw. Bovendien heeft Mariëtte wel degelijk humor, al heeft ze dat zelf waarschijnlijk niet in de gaten. Hamer is zo ontzettend zeker van haar zaakje als sterke, aantrekkelijke vrouw, dat het bijna aandoenlijk is.  Zo weet ze te verklaren waarom mensen haar als stug of narrig typeren: ‘Dat zal wel door mijn donkere ogen komen.’ Daarnaast vielen volgens Mariëtte ‘vooral haar kettingen’ op, in de tijd dat ze naar voren werd geschoven als fractievoorzitter, niet zozeer haar karakteristieke neus of handen, zoals ik had verwacht.

Maar wat ik het ontroerendst vind is dat Mariëtte iedere zondag met haar dochter alle afleveringen van Goede Tijden Slechte Tijden kijkt, om haar geregelde afwezigheid te compenseren. ‘Lekker met z’n tweeën in bed, Iris met haar barbies, ik met de vrouwenbladen.’ Zelfs op haar vrije zondagochtend is Mariëtte aan het multi-tasken. Daar heb ik bewondering voor. Alle kritieken ten spijt, maar ik kan niet en vrouwenbladen lezen en tegelijkertijd kijken wat er zich in Meerdijk afspeelt. Ik zou compleet in de war raken. Heb ik het nou in ‘Zij vertelt’ in de Marie-Claire gelezen of was het Janine die een zoon van haar schoonzoon baarde?

Mariëtte raakt er kennelijk niet van in de war en ze is zelfs zo’n groot fan dat ze onlangs met haar dochter mocht worden rondgeleid op de set van de soap. Daar eiste GTST-erekijker Hamer flink wat aandacht op; speciaal voor hen werden er hele schema’s omgegooid. Hamer wist zelfs af te dwingen bij de opnames te zitten, en dat is hoogs ongebruikelijk heb ik me laten vertellen. ‘Met de vrouw met de bruine ogen kun je maar beter geen ruzie hebben’, zal ze misschien wel gedreigd hebben.

Mariëtte, je hebt me overtuigd. Een trol kan nooit een diva zijn.

OK

Archief