Lieve Carry. Ik ben veertien jaar oud. Ongeveer een half jaar geleden heb ik voor het eerst seks gehad met mijn vriend van eenentwintig. Hij zei tegen me dat ik niet zwanger kon worden omdat ik pas een jaar ongesteld werd, maar vorige week kwam ik erachter dat ik toch zwanger ben. Volgens mij is het al te laat voor een abortus. Toen ik het aan mijn vriend vertelde noemde hij me een vieze hoer en nu reageert hij niet meer op m’n appjes. Wat moet ik doen?

Lisa (14) uit Rotterdam

Hallo baby!

——

Geachte Carry Slee. Omdat je met alle respect in dit totaal verziekte en verpeste kankerland helemaal niks meer mag ben ik onlangs in een conflict verwikkeld geraakt met de Nederlandse (r)overheid. Het begon met een belastingakkefietje en wat gedoe met vergunningen voor mijn handeltje, maar ondertussen is de boel behoorlijk uit de klauwen gelopen en heeft dit gebeuren mij wat de (r)overheid het ‘criminele circuit’ noemt ingeduwd. Momenteel houd ik mij op een niet nader te noemen locatie verborgen voor de hoeren van justitie, maar ik voel de zoeklampen in m’n achterhoofd branden en zie in dit kankerland eigenlijk geen uitweg meer. Wat moet ik doen, Carry; waar moet ik heen?

Bas

See you in Timboektoe

——

Beste Carry. Onlangs is mijn zuster Christina vredig in haar slaap overleden. Aangezien ze altijd alleen is gebleven heb ik me ontfermd over het opruimen van haar appartement. Tijdens die schoonmaak kwam ik onder andere veel brieven tegen. Om maar met de deur in huis te vallen: uit een deel van die brieven bleek dat u in de jaren 70 en 80 een vrij heftige liefdesaffaire heeft gehad met Christina. Ik weet niet of uw familie deze geschiedenis kent, en hoe u er zich tegenwoordig tot verhoudt, maar wilde u graag op de hoogte stellen van zowel het overlijden van mijn zuster als de door mij gevonden brieven.

Louise de Koninck

Vervalst

——

Geachte mevrouw Slee. Ik benader u met een groot probleem dat mij al weken niet loslaat. Mijn man en ik zijn 35 jaar getrouwd, hebben drie prachtige kinderen (die overigens alle drie enorm van uw boeken hebben genoten) en zijn nog altijd gelukkig met elkaar. Althans, ik in ieder geval met hem, maar de laatste tijd vraag ik me steeds vaker af of dat ook nog wel andersom geldt. Hij maakt op mij een afwezige indruk, is altijd met zijn werk bezig, en blijft de laatste tijd bijna iedere avond op kantoor hangen. Soms zelfs in het weekend! ‘Bestel jij maar lekker een pokébowl voor jezelf lieverd, het gaat hier weer laat worden. X’ appt hij me dan. Ook thuis is hij altijd met die telefoon in de weer. Als ik hem erop aanspreek, dan zegt hij dat het nu eenmaal een drukke periode is voor de firm, en dat die hypotheek zichzelf ook niet af gaat lossen. Daar heeft hij dan weer een punt, maar toch maak ik me zorgen. Lieve Carry, wat denk jij van deze situatie?

Gewoon een vrouw uit Naarden

Verdacht

——

Car!!!! Ik zexg het9 maar gweqoon meeteen: hetgaawt nietr goedf. Heeheellheel slechtt gaatt t!!! Ik hewb een probreem. Met dee dranwk, je kefnt het wel. Ikk ben nuwel al in MENtrum maawr darr vestop ikc gewoooion alleas ondder mn matrrxaaas! Jaaaaa! Zooo doefrt ouwwe sjon dat. Maaar echet lekkere voel ikk me nirertt…….Hieoe maake ijk toech nog eenheledere indwurk oppp=p hetv personweel? Ikkhoduud bewoon te veel9 vqan de fless Car1!!

Sjoon

Afblijven!

——

Hello Carry. I am woman from Romania, 26 years old. I come to Holland nine years ago for work, as cleaning lady, they say. Now I am still prostitute. I do not like work. Too many customers, I sleep in dirty bed. But my pimp is worst. He will not give me money. And say I can not stop working. He always beat me. Now my eye is blue and customers not like that. And no customers he beats me more. I think that he even break my arm last night, not possible moving it. I do not know what I can do. I need help. Please.

Desperate Daniela

Pijnstillers

——

Geachte mevrouw Slee. Onlangs ontving ik een zeer droevig bericht van mijn gemeente. Achter de tuin van het huis waar mijn familie al generaties woont staat een prachtige beuk van bijna tachtig jaar oud. De beuk draagt voor mij een diepe, emotionele lading. Eén week voordat mijn grootvader door de nazi’s van zijn bed werd gelicht en afgevoerd naar Bergen-Belsen, plantte hij samen met mijn grootmoeder het zaadje voor deze boom. Het was alsof hij wist wat er te gebeuren stond en iets na wilde laten. Nog iedere dag denk ik aan hem als ik naar de boom kijk, maar nu laat de gemeente mij schriftelijk weten dat de boom plaats moet maken voor nieuwe parkeerplekken, vanwege het toenemende aantal auto’s in de wijk. Ik vrees voor het lot van onze mooie beuk.

Hanneke

Kappen!

Beste Kees,

Mijn echtgenoot is van zijn navel naar beneden toe verlamd. Fysiek trekt dit een zware tol op onze relatie, en ook geestelijk merk ik het ontstaan van een kloof tussen ons. Ik neem nu al veertien lange jaren de mantelzorg op me, maar vrees dat het langer verder kan op deze manier. Hij zal me altijd dierbaar blijven, ik zal de herinneringen koesteren, maar ik moet mijn eigen plan trekken en hem verlaten. Ik doe mezelf eenvoudigweg tekort als ik de komende jaren aan zijn bedzijde doorbreng, hoe lief ik hem ook heb. Hem kennende, zal hij dit besluit niet op prijs stellen. Gezien zijn toestand durf ik hem het slechte nieuws maar niet te vertellen. Lieve Kees: hoe dump ik een kreupelaar?

Groetjes,
Ans uit Hillegom

Hallo Ans,

Je situatie doet me sterk denken aan de slag om Duinkerke van 1940. Het Britse expeditieleger stond toen voor een vergelijkbaar dilemma. Ze konden blijven in Noord-Frankrijk om zich te verzetten tegen de blitzkrieg van generaal Rommel, of ze konden zich met de staart tussen de benen de Noordzee laten indrijven. Uiteindelijk koos men ervoor om richting Engeland te evacueren middels een nooit eerder vertoonde reddingsoperatie, daarmee de nazi’s en fascisten in het zadel helpende. Het Britse leger was op tijd thuis voor tea en crumpets, continentaal Europa werd in de vijf jaar die volgden slechts getrakteerd op onderdrukking en volkerenmoord. Wees dus bereid om de gevolgen van je beslissing te dragen.
Continue reading →

Beste Geert,

Ik ben erg onzeker over mijn schoenmaat. Ik ben een volwassen man van 34 jaar oud en ik heb schoenmaat 39. Veel mensen denken dat de schoenmaat een indicatie is voor de lengte van het geslacht. Om die reden lieg ik heel vaak over mijn schoenmaat, vooral tegenover vrouwen. Als ik geholpen word in de winkel dan zeg ik dat ik maat 44 heb, waardoor ik heel moeilijk loop en mijn voeten met elkaar vergroeid raken. Mijn orthopedist zegt dat ik mezelf te gronde richt, maar het alternatief is dat mensen mij pinkeltje zullen noemen. Wat moet ik doen?

Wanhopige groet,
Sven

Continue reading →