Toen ik van huis ging en nog snel een Snelle Jelle uit de la griste voordat ik de deur achter me dicht trok, was ik het niet van plan geweest, echt niet, maar na het twintigste paar geile billen, mooi geaccentueerd in een donkere strakke legging, kon ik me niet meer inhouden. Ik trok het meisje in kwestie mee een steegje in, trok haar ondergoed naar beneden en duwde met brute kracht mijn snoeiharde, donkerpaars kloppende lid naar binnen. Pas toen ik in haar klaar was gekomen liet ik haar weer gaan. Zo snel als ze kon rende ze weg, struikelend over de legging, die ze wanhopig omhoog probeerde te trekken. Ik had trek gekregen van deze inspanning, maar gelukkig had ik nog een paar dropsleutels in mijn zak.
Als je het voedingscentrum mag geloven heb ik niets aan dit voorval kunnen doen, hoe vervelend het ook voor me uitpakte; ik loop namelijk al drie weken met een druiper rond en de antibiotica slaan maar niet aan. Mijn wilskracht was immers uitgeput door alle verleidingen waar ik aan bloot gesteld was. Op eenzelfde manier zou de calorie-Gestapo van het gezondheidscentrum kunnen betogen dat het niet aan Robert M. ligt dat hij zich heeft vergrepen aan tientallen jonge kinderen, hij heeft heus wel geprobeerd om te verleiding te weerstaan, maar op een gegeven moment ging het gewoon niet meer.
Met een debiele slogan; #verleidmeniet, en een interessant klinkende medische term voor wilsuitputting; egodepletie, startte het voedingscentrum vorige week een campagne tegen ongewenste verleiding door ongezonde snacks tijdens het winkelen en onderweg. Door mensen op te roepen foto’s te twitteren van momenten waarop ze tegen hun wil in verleid worden door etenswaren, wil het voedingscentrum ons bewust maken van de hoeveelheid rotzooi die we aangeboden krijgen wanneer we de deur uitgaan. ‘Zo ontstaat er’, aldus het voedingscentrum, ‘een beeld van de omvang van de plekken en momenten waarop je verleid wordt ongezonde aankopen te doen.’ Helaas voor deze gezondheidsfetisjisten zijn smartphones ontzettend lastig te bedienen als je worstenvingers hebt, dus blijft de stroom van foto’s van sensueel knipogende Snickers, Twixen en Bounty’s die dikke mensen verleiden uit.
Uit onderzoek van het voedingscentrum blijkt dat zes op de tien mensen zich ergeren aan de mate waarin ongezonde etenswaren aan ons opgedrongen worden. Met name opdringkassa’s worden irritant gevonden. Dit zijn kassa’s waar je, terwijl je netjes op je beurt wacht om te betalen voor je wortels en quinoasalade, nog allerlei zoetigheden aangeboden krijgt met een mooie aanbieding. Na een verloop van tijd ben je volgens het voedingscentrum te uitgeput om de verleiding nog te kunnen weerstaan en reken je toch weer dat zakje m&m’s of die KitKat af. En omdat je natuurlijk doodongelukkig wordt van zo’n gebrek aan zelfdiscipline , loop je bovendien nog snel even terug naar het vriesschap om je zelfhaat weg te eten met een fijne bak chocolade-ijs. Achteraf geeft een op de vijf mensen toe wel eens spijt te hebben van dit soort aankopen.
Noem me een hedendaagse Don Quichot, maar volgens mij is overgewicht niet zozeer het gevolg van flirtende opdringkassa’s met Engelse drop, Maltesers en andere troep, maar van het volgende. Als je meer calorieën binnenkrijgt dan je verbrandt, word je dik. Dit kun je voorkomen door ofwel minder te eten, ofwel door meer te bewegen. Ja logisch, denkt u nu ongetwijfeld, en hoewel intelligente mensen, waar u uzelf waarschijnlijk ook onder schaart, minder vaak te dik zijn dan domme mensen, zijn er onder u ook vast en zeker ook dikkertjes met een voorliefde voor gevulde speculaas en slagroomtaarten, dus ik meld het toch maar even.
Wat het voedingscentrum doet is mensen de verantwoordelijkheid ontnemen voor hun pensen en onderkinnen. Dit helpt mensen niet gezonder door het leven te gaan maar geeft ze het idee dat ze er niks aan kunnen doen dat ze niet meer in een vliegtuigstoel passen. Afvallen doe je door meer te bewegen en minder te eten, niet door foto’s van Nuts en Bros met #verleidmeniet te twitteren. Als iedereen na enige weerstand gewoon zijn lusten zou botvieren in het kader van wilsuitputting, zou het een mooie teringzooi worden in dit land.
Wist u trouwens dat u ook van het lezen over snacks egodepletie kunt krijgen? In dit stuk heb ik u geconfronteerd met maar liefst zeventien ongezonde tussendoortjes. Daarmee is de wilskracht waarmee u vanochtend opstond volgens het voedingscentrum al met de helft gedaald. Het spijt me. De gevulde koeken, stroopwafels en chocoladecakejes die u zo niet langer kon weerstaan kunt u bij mij declareren door het bonnetje op te sturen naar redactie@propriacures.nl. Of u brengt het persoonlijk even langs, dan heeft u gelijk weer wat beweging.